بررسی اثرات ید اضافی بر سیستم ایمنی: یک مطالعه برون تنی

سابقه و هدف: استفاده از یک دوز بالای ید منجر به وجود آمدن بیماری خودایمنی تیروئید می شود. مطالعات نشان داده اند که عدم تعادل بین سیتوکین های در گردش خون یکی از عوامل آغاز کننده بیماری های خود ایمنی می باشد. در این مطالعه اثرات یدید سدیم (mm 10) و i2 (mm 5/0) بر لنفوسیت های t کمک کننده خون کامل، در محیط برون تنی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: پس از غربال گری 25 فرد سالم و در نظر گرفتن بررسی آزمایش های اولیه، 10 خانم 45-40 سال که از نظر نتایج آزمایش ها همانند بودند، انتخاب گردیده، از هر فرد مقدار 10 میلی لیتر خون هپارینه استریل گرفته شده و بلافاصله در 6 گروه تقسیم گردید: کنترل، تحریک با nai، i2 و گروه هایی مشابه در حضور مخلوطی از محرک های استاندارد lps 1/ml & pha 10/ml. این تقسیم بندی در 3 گروه مشابه جهت بررسی سایتوکین های ترشحی در زمان های 24، 48 و 72 هم زمان انجام شد. سپس، نمونه ها در دمای ºc37 و شرایط استاندارد کشت سلولی انکوبه شد. پس از سپری شدن زمان لازم، پلاسمای هر چاهک در شرایط استاندارد جدا شده و جهت اندازه گیری سایتوکاین های مربوطه در دمای ºc70- تا زمان آزمایش نگهداری شد. نتایج: مقایسه آماری غلظت های به دست آمده برای گروه های تحریک شده و کنترل های مربوطه، نشان داد که nai به تنهائی می تواند باعث کاهش معنی داری (02/0>p) در غلظت 1tgf-β در تمام زمان های بررسی شده گردد، در صورتی که در ترشح دیگر سایتوکین ها تاثیری نداشت. در طرف دیگر، i2 توانست غلظت il-4 و il-10 را کاهش دهد (01/0>p). هم چنین، در حضور محرک های lps/pha، nai توانست باعث کاهش il-10 گردد (02/0>p)، در صورتی که i2 توانست غلظت il-4 و il-10 را کاهش داد (01/0>p). نتیجه گیری: مقادیر بالای nai و i2 می تواند در سرکوب سیستم ایمنی و سایتوکاین های حفاظتی در گردش خون نقش داشته باشند. باتوجه به این که غدد تیروئید و هورمون های تیروئیدی در این آزمایش ها نقشی نداشتند، شاید بتوان اعلام نمود که خودایمنی تیروئید به دلیل افزایش مصرف ید از جریان خون آغاز می شود.